Andepin – lek przeciwdepresyjny

Andepin to lek przeciwdepresyjny zawierający 20 mg fluoksetyny w postaci 22,4 mg fluoksetyny chlorowodorku. Preparat dostępny jest w formie kapsułek twardych w kolorze zielono-białym.

Zastosowanie leku Andepin

Andepin jest wskazany w leczeniu zaburzeń depresyjnych, nerwicy natręctw oraz bulimii (żarłoczności psychicznej).

Dawkowanie

Dawkowanie Andepinu zależy od rodzaju zaburzenia:

• W zaburzeniach depresyjnych zalecana dawka to 20 mg fluoksetyny na dobę, podawaną doustnie. Po kilku tygodniach leczenia możliwe jest zwiększenie dawki do 60 mg na dobę.
• W przypadku nerwicy natręctw zalecana dawka to 20-60 mg na dobę, z początkową dawką 20 mg na dobę.
• Dla osób cierpiących na bulimię zalecana dawka dobowa wynosi 60 mg.

Nie przekraczać dawki 80 mg fluoksetyny na dobę, a pacjentom w podeszłym wieku zaleca się nieprzekraczanie dawki 40 mg.

Specjalne ostrzeżenia

• Należy unikać nagłego odstawienia leku, a po zaprzestaniu stosowania dawkę należy stopniowo zmniejszać.
• Przy stosowaniu fluoksetyny u pacjentów z historią padaczki, ostrożność jest zalecana.
• Fluoksetyny nie należy stosować u dzieci, a u pacjentów z zaburzeniami wątroby lub nerek konieczne jest dostosowanie dawek.

Interakcje leku Andepin z innymi substancjami

Andepin może mieć interakcje z innymi lekami i substancjami, takimi jak inhibitory MAO czy leki działające na OUN. Stosowanie fluoksetyny i alkoholu jednocześnie jest niewskazane.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Fluoksetyna może być stosowana w ciąży jedynie, jeśli korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Przenika również do mleka matki, dlatego kobiety karmiące piersią powinny rozważyć zaprzestanie laktacji podczas leczenia.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Pomimo niewielkiego wpływu na zdolności psychomotoryczne, zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn podczas stosowania preparatu.

Dane kliniczne oraz zalecenia dotyczące stosowania leku Andepin wskazują na konieczność ostrożnego i zgodnego z zaleceniami lekarza podawania preparatu pacjentom celem osiągnięcia optymalnych efektów leczniczych. Szczególne uwzględnienie powinno być podane w przypadku pacjentów z dodatkowymi warunkami zdrowotnymi, łączącymi się z przyjmowaniem innych leków lub mających nietypowe reakcje na leki. Priorytetem jest zapewnienie pacjentowi bezpiecznego i skutecznego leczenia, minimalizując potencjalne skutki uboczne i interakcje leków.