Telfexo - lek łagodzący objawy przewlekłej pokrzywki idiopatycznej

Telfexo to lek w postaci tabletek powlekanych zawierający 180 mg feksofenadyny chlorowodorku, co odpowiada 168 mg czystej feksofenadyny. Jest przeznaczony do łagodzenia objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Działanie leku polega na blokowaniu receptorów H, nie powodując uczucia uspokojenia. Poniżej przedstawione są szczegółowe informacje na jego temat.

Skład leku

Każda tabletka Telfexo zawiera 180 mg feksofenadyny chlorowodorku oraz substancje pomocnicze jak celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, skrobia kukurydziana, powidon PVP, magnezu stearynian. Otoczka tabletki to Opadry 03C52662 zawierająca hypromelozę, dwutlenek tytanu, makrogol PEG, żelazo tlenek żółty.

Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli i dzieci od 12. roku życia

Zalecana dawka feksofenadyny chlorowodorku dla dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych wynosi 180 mg raz na dobę. Tabletkę należy połknąć popijając wystarczającą ilością wody.

Dzieci poniżej 12. roku życia

Preparat nie jest zalecany dla dzieci poniżej 12. roku życia z uwagi na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.

Szczególne populacje zwiększonego ryzyka

Dane dotyczące stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby są ograniczone. Nie ma konieczności dostosowywania dawki, jednakże lek należy stosować ostrożnie u tych pacjentów.

Przeciwwskazania i ostrzeżenia

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Specjalne ostrzeżenia

• Pacjentów z chorobami układu krążenia należy poinformować o możliwości wystąpienia działań niepożądanych takich jak tachykardia i kołatanie serca.
• Stosowanie leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz z zaburzeniami nerek lub wątroby powinno odbywać się ostrożnie.

Interakcje z innymi lekami

Feksofenadyna jest metabolizowana w niewielkim stopniu, co zmniejsza ryzyko interakcji z lekami metabolizowanymi głównie w wątrobie. Niebezpieczeństwo wystąpienia interakcji wzrasta przy jednoczesnym stosowaniu feksofenadyny z niektórymi lekami jak erytromycyna, ketokonazol, lopinawir, rytonawir. Nie zaleca się podawania leków zobojętniających kwas solny 15 minut przed lub po feksofenadynie, ponieważ to może zmniejszyć biodostępność substancji czynnej.

Ciąża i laktacja

Ciąża

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania feksofenadyny u kobiet w ciąży. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności.

Laktacja

Nie zaleca się podawania feksofenadyny kobietom karmiącym piersią ze względu na możliwość przenikania substancji do mleka matki.

Działania niepożądane

Podczas badań klinicznych najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były bóle głowy, senność, zawroty głowy, nudności, suchość w jamie ustnej, zmęczenie. Rzadziej pojawiały się reakcje alergiczne, zaburzenia psychiczne, problemy z sercem, przewodem pokarmowym, skórą i tkankami podskórnymi.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania mogą obejmować zawroty głowy, senność, zmęczenie, suchość w jamie ustnej. Nie ustalono maksymalnej tolerowanej dawki feksofenadyny. W przypadku przedawkowania zaleca się zastosowanie standardowych środków usuwania niewchłoniętego leku i leczenie objawowe.

Właściwości farmakologiczne

Feksofenadyna działa blokując receptory H, nie wywołując efektu uspokajającego. Szybko się wchłania po podaniu doustnym, osiągając maksymalne stężenie po około 1–3 godzinach. Metabolizowana jest w ograniczonym stopniu, głównie w wątrobie, a jej eliminacja głównie odbywa się z żółcią.

Dane farmaceutyczne

Substancje pomocnicze

Rdzeń tabletki zawiera m.in. celulozę mikrokrystaliczną, kroskarmelozę sodową, skrobię kukurydzianą. Otoczka tabletki zawiera m.in. hypromelozę, dwutlenek tytanu, makrogol PEG, żelazo tlenek żółty.

Okres ważności

Lek jest ważny przez 3 lata.

Opakowanie

Tabletki pakowane są w blistry PVC/PVDC/Aluminium. Dostępne są opakowania zawierające 2, 7, 10, 15, 20, 30, 50, 100 lub 200 tabletek.

Telfexo to skuteczny lek łagodzący objawy pokrzywki idiopatycznej, który należy stosować ostrożnie, przestrzegając zaleceń dotyczących dawkowania i przeciwwskazań. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem.